جهنم خاموش

یه زمانی با اسم پسر 17 ساله بودم .

یادش بخیر . چه زود بزرگ شدم و زندگی همین بود ؟

و به همین سرعت هم می گذره . .

واقعا یاد اون دوران بخیر . .

احتمالا دیگران هم بزرگ شدن . .

اونایی که همسن من بودن .

پ.ن : چند روز پیش غروب که خوابیده بودم موقع بیدار شدن تو حالت خواب و بیداری می گفتم چقدر تنهام. بسه تنهایی . .  :( خیلی دوست دارم با کسی اشنا شم که واسم تازگی و جذابیت داشته باشه .